Ο Samuel Johnson κάποτε είπε: «Όταν ένας άνθρωπος βαρεθεί το Λονδίνο, βαριέται τη ζωή.» Ποιος μπορεί όμως να βαρεθεί σε μια κλασσική πόλη που συνάμα αλλάζει; – του Ανδρέα M.
Η τελευταία φορά που ήμουν στο Λονδίνο ήταν το καλοκαίρι του ’12. Εκ τότε πολλά άλλαξαν και ας πέρασαν λιγότερο από πέντε χρόνια. Ένα βράδυ λοιπόν καθώς χάζευα στο net για ευκαιρίες της τελευταίας στιγμής όντας 28 χρονών με τάσεις φυγής και περιορισμένο budget, πέφτω πάνω σε προσφορά μιας καινούριας αερογραμμής για Stansted μετ’ επιστροφής με 78 ευρώ. Και πριν προλάβεις να πεις Big Ben, ετοίμασα βαλίτσες και Spotify playlists. Και καθώς έπαιζε ο φίλος μου ο Frank Sinatra με το Autumn Leaves εκείνο το βροχερό πρωινό κοντά στο τέλος του Νοέμβρη σε ένα Airbus 319, θυμήθηκα πως πήγαινα στο Λονδίνο χωρίς πλάνο, χωρίς itinerary.
Περί Stansted
Η πτήση ήταν εξαιρετική και καθαρά value for money. Κατεβαίνοντας όμως στο Stansted – στο οποίο πετούν όλο και περισσότερες – κυρίως low cost αερογραμμές – κάπως θα απογοητευτείς ειδικά εάν ταξίδεψες ποτέ από το Heathrow. Παρ’ όλα αυτά, οι καλύτερες επιλογές για να φτάσεις κεντρικό Λονδίνο είναι δυο: το express τραίνο και ταξί. Το Stansted Express, αν το κλείσεις έγκαιρα online κοστίζει γύρω στις 10 λίρες για απλή μετάβαση με στάση στους σταθμούς Tottenham Hale και Liverpool Street σε περίπου 45 λεπτά. Από εκεί όμως ένα ταξί ή αλλαγή στο Underground για τον τελικό προορισμό σημαίνει έξτρα κόστος και ταλαιπωρία. Το ταξί είναι συμφέρουσα επιλογή κυρίως όταν ταξιδεύουν περισσότερα από 2 άτομα με αποσκευές, γλιτώνοντας τουλάχιστον την ταλαιπωρία της αλλαγής σε underground και έχοντας το πλεονέκτημα του door-to-door.
Οργανώσου
Πριν αρχίσεις τις βόλτες στην αγαπημένη τούτη πόλη, έχω να σου δώσω μερικές συμβουλές οι οποίες θα κάνουν το ταξίδι σου πιο εύκολο.
- Το Λονδίνο είναι τόσο δικτυωμένο που τα πάντα είναι πλέον mobile άρα ο καλύτερος τρόπος να περιηγηθείς είναι να πάρεις ένα καλό πακέτο data για να έχεις 4G παντού και συνεπώς, χάρτες. Γιατί καλό είναι να χάνεσαι σε δρόμους και λεωφόρους, αλλά είναι καλύτερο να βρίσκεις τους προορισμούς χωρίς να κάνεις κύκλους (μιλάω εκ πείρας). Επίσης καλό του να έχεις τοπική SIM είναι το δωρεάν WiFi στους σταθμούς του underground όταν δεν έχεις σήμα. Ενδεικτικά εγώ αγόρασα με 20 στερλίνες ένα πακέτο 12 GB data από την Three το οποίο ήταν υπέρ-αρκετό. Παρόμοια πακέτα θα βρεις από 10 λίρες.
- There’s an app for that: επειδή το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι, κατέβασε την εφαρμογή CityMapper. Αυτό το μικρό θαύμα σου δίνει την καλύτερη και πιο γρήγορη επιλογή για να φτάσεις από το σημείο Α στο σημείο Β με κάθε λεπτομέρεια (όπως παράδειγμα σε συμβουλεύει να αποφύγεις σταθμούς / γραμμές, ακόμη και βαγόνια!).
- Uber: Φαντάσου αυτό, τελειώνεις δείπνο και ποτό με φίλους σε μια μικρή osteria στο Notting Hill και η θερμοκρασία κοντά στους -2C. Οι επιλογές για να γυρίσεις σπίτι είναι: περπατάς και παθαίνεις κρυοπάγημα μέχρι τον σταθμό, περιμένεις πιθανότητα την Piccadilly που θα έχει delay, καταριέσαι την Thatcher και τον Churchill, κατεβαίνεις και ξαναπερπατάς. Ή απλά ανοίγεις το Uber και με ένα tap έρχεται ο οδηγός ο οποίος ξέρει ήδη που θες να πας. Και καθώς κατεβαίνεις σπίτι που σε περιμένει ένα ζεστό κρεβάτι, σου έρχεται ειδοποίηση για την χρέωση. Μαγικό.
- Foursquare: Αν και το συγκεκριμένο app δεν έχει ιδιαίτερη απήχηση στη μικρή και ήρεμη Κύπρο, είναι ένα σύγχρονο companion για την έξοδο σου. Μπορείς ανά πάσα στιγμή να δεις τι έχει γύρω σου για φαί, ποτό, έξοδο με χρήσιμες πληροφορίες όπως website, χάρτες και κριτικές. Ιδανικό αν ψάχνεις κάτι γρήγορο για φαγητό ή αν θες την δόση καφεΐνης σε άγνωστο μέρος.
- XE: Επειδή το ευρώ δεν διανύει τις καλύτερες του μέρες, καλό θα ήταν να κατεβάσεις ένα μετατροπέα συναλλάγματος για να συγκρίνεις τιμές εάν πρόκειται να κάνεις αγορές. Το ΧΕ είναι μακράν το πιο εύχρηστο από όσα έχω δοκιμάσει. Έξτρα τιπ: στο Λονδίνο οι ανέπαφες συναλλαγές είναι το συνήθες: εάν έχεις contactless κάρτα, προτείνω να την έχεις σαν κύριο μέσο πληρωμών.
- Time Out London: Είτε κατεβάσεις το app είτε μέσω του mobile website, το TimeOut είναι ένας ολοκληρωμένος οδηγός για όλα όσα συμβαίνουν (γίνονται πράγματα στο Λονδίνο). Από παραστάσεις για musical, εικαστικά μέχρι υπαίθρια market και από εστιατόρια μέχρι clubs το Time Out θα σε βοηθήσει να φτιάξεις το πρόγραμμά σου.
Καφές, Ποτό & Φαγητό
Ένα έχω να σου πω: στο Λονδίνο θα πιείς τέλειο καφέ. Κανένα Μιλάνο και καμιά Αθήνα. Το Λονδίνο έχει παντού μικρά και independent café που το έχουν ψάξει το θέμα – δηλαδή χρησιμοποιούν τις καλύτερες μηχανές (παίζει πολύ η αγαπημένη La Marzocco) και του καλύτερους μονοποικιλιακούς καφέδες. Εκτός από τον εξαιρετικό καφέ, τα περισσότερα café έχουν διαλεγμένες μουσικές που σε κάνουν να έχεις στο auto to Shazaam αλλά και ένα πολύ όμορφο ambiance που σε κάνουν να ξεχνάς για λίγο τη βαβούρα της πόλης.
Εάν είσαι στο Soho ψάξε σε μια πάροδο της Carnaby για το Sacred για καφέ, κοκτέιλ και σνακ. Από την άλλη, μπορείς να ψάξεις ένα από τα 7 location του Grind μιας independent αλυσίδας café που γεννήθηκε στο Shoreditch πριν μερικά χρόνια με το δικό της roastery. Επισκέφθηκα 2 από τα 7 σε Soho και Holborn και το όμορφο είναι το εξής: κάθε location έχει το δικό του χαρακτήρα και το δικό του crowd. Εκτός από καφέ, πρωινό και brunch, μερικά locations προσφέρουν και τσιμπήματα τύπου aperitivo για το βράδυ.
Και κάπου εδώ θέλω να σου συστήσω το Monocle café, του γνωστού περιοδικού. Χωμένο σε ένα ήσυχο παράδρομο στο Marylebone, θα το καταλάβεις από την ασπρόμαυρη ριγέ τέντα και τα 2 λιλιπούτεια τραπεζάκια. Είτε ψάχνεις πολύ καλό καφέ, είτε ζεστό porridge ή organic και υγιεινά σνακ το Monocle είναι μια μικρή όαση στην πληθώρα μεγάλων και άνοστων αλυσίδων.
Αν πάλι είσαι λάτρης των κοκτέιλ και των ατελείωτων συζητήσεων σε όμορφη μπάρα, το Berners Tavern εντός του ξενοδοχείου London Edition είναι μια πολύ καλή επιλογή. Το περιβάλλον ζεστό και με ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική, σε ταξιδεύει σε μπαρ άλλων δεκαετιών.
Αν πεινάσεις και είσαι κοντά στο Notting Hill ψάξε το Osteria Basilico, ένας μικρός χώρος που αυτόματα σε μεταφέρει στην Ιταλία. Από τη μουσική και τους σερβιτόρους μέχρι τα σπιτικά Ιταλικά πιάτα είναι σίγουρα μια αυθεντική εμπειρία. Αν περάσεις, πρέπει να δοκιμάσεις τα σπιτικά τορτελόνι με σπανάκι και ρικότα.
Από την άλλη η τάση του street food εξακολουθεί να είναι τεράστια στο Λονδίνο. Αν βρεθείς στο Marylebone πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις το Kimchi Bokeum Bab (τύπου κορεάτικη παέλια) στο On the Bab Korean Street Food. Για ακόμη πιο αυθεντικό street food, το Borough Market κοντά στο London Bridge είναι ένας μικρός παράδεισος με φρέσκα προϊόντα και μικρά περίπτερα όπου θα βρεις από αυθεντικό κάρυ μέχρι βιολογικά σάντουιτς αλλά και γλυκά.
See and Do
Επειδή η ειλικρίνεια είναι κάτι που σπανίζει, θέλω να σου εξομολογηθώ κάτι. Το Λονδίνο είναι ακριβό. Πολύ ακριβό για κάποιον που είναι κάτω των 30 και με κουτσουρεμένο μισθό σε ευρώ. Γι’ αυτό σου προτείνω να κάνεις πράγματα που είναι δωρεάν και έχουν να σου προσφέρουν περισσότερα από τα τετριμμένα τουριστικά attractions (βλ. London Eye, Madame Tussauds).
Μια βόλτα από το Βρετανικό μουσείο – στο οποίο η είσοδος είναι δωρεάν – είναι ιδανική για να μάθεις πολλά, ακόμα και για πράγματα που πίστευες ότι ήξερες (π.χ. Μάρμαρα του Παρθενώνα). Και πέρα από το δέος και το ρίγος όταν αντικρίζεις την Καρυάτιδα, υπάρχουν χιλιάδες άλλα εκθέματα από άλλους πολιτισμούς τα οποία αξίζουν.
Στην αντίπερα όχθη (pun not intended) υπάρχει και η Tate Modern στην οποία πολλές εκθέσεις είναι δωρεάν. Έξτρα τιπ: το καινούριο extension (Switch House) είναι μαγευτικό από άποψη αρχιτεκτονικής. Στον τελευταίο όροφο υπάρχει σημείο πανοραμικής θέας για να αποτυπώσεις κάθε γωνιά της πόλης και να κάνεις φίλους και φίλες να ζηλέψουν στα social media.
Και τώρα έχω να σου πω για δυο μέρη πολύ αγαπημένα: το Hatchard’s και το Daunt Books. To Hatchard’s (περιοχή Piccadilly) είναι το πιο παλιό βιβλιοπωλείο στο Ηνωμένο Βασίλειο με απίστευτη συλλογή από παλιούς αλλά και νέους τίτλους βιβλίων. Το Daunt Books (Marylebone) από την άλλη ειδικεύεται κυρίως στο travel: έχει στο πίσω μέρος 3 επίπεδα όπου είναι χωρισμένα τα βιβλία ανά ήπειρο και χώρα. Και τα δύο είναι κάπως μαγικά, σε κλασσικούς και πανέμορφους χώρους όπου μπορείς να περάσεις αμέτρητες ώρες.
Σίγουρα ο καθένας μας είναι διαφορετικός, από ανθρώπους που θέλουν να κανονίζουν along the way όπως εγώ, μέχρι τους πολύ σχολαστικούς με πρόγραμμα. Αλλά αυτή η πόλη (όπως και κάθε πόλη κατ’ εμένα) είναι για να την περπατάς και να ανακαλύπτεις, παρά να κανονίζεις τα πάντα μέχρι το τελευταίο λεπτό. Γι’ αυτό μια τελευταία συμβουλή: μην βαρυφορτώσεις το πρόγραμμά σου. Το Λονδίνο έχει αμέτρητες επιλογές για τα πάντα· αν προσπαθήσεις να χωρέσεις πολλά πράγματα θα σε κουράσει.
Γιατί Λονδίνο;
Κάνε εικόνα αυτό: παλτό, κασκόλ και βόλτα στα στολισμένα και γιορτινά σοκάκια στις διάφορες γειτονιές του Λονδίνου. Σταματάς για ένα γρήγορο αλλά πολύ καλό καφέ ενώ κανονίζεις ποτό σε ένα κλασσικό lobby bar. Και καθώς περπατάς πέφτεις επάνω σε μια χορωδία να τραγουδά Χριστουγεννιάτικα κάλαντα. Κοντοστέκεσαι ενώ ξέρεις πως κρυώνεις, για μια στιγμή μονάχα. Και κάπου εκεί καταλαβαίνεις πως αυτή η πόλη είναι τόσο μαγική, τόσο κλασσική αλλά συνάμα μια πόλη που αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς χωρίς να αλλοιώνεται ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρα της.
Το Λονδίνο είναι σαν ένα κλασσικό ποτό που μέσα από τα χρόνια μικρές πινελιές το κάνουν ακόμη πιο αγαπημένο. Σκέφτομαι αλήθεια, σε μια περίοδο που όλα είναι ρευστά, σε μια παγκόσμια σκηνή που το θέατρο του παραλόγου μας πληγώνει, πως πάντα θα επιστρέφουμε σε ό,τι αγαπάμε. Ανάμεσα σε αυτά και το Λονδίνο.
Ο Ανδρέας γεννήθηκε ένα κρύο βράδυ του Μάρτη και εκ τότε είναι πνεύμα ανήσυχο: τα πρωινά ασχολείται με αριθμούς ενώ τα βράδια αφού δε καταφέρνει να διοχετεύσει τις δημιουργικές του ανησυχίες, φοράει τη στολή του και προσπαθεί να σώσει τον κόσμο από την έλλειψη ποίησης, λογοτεχνίας και δημιουργίας.