Μπόλικα αβγά σε διάφορες εκδοχές, μυρωδάτο ψωμί, τυριά, αλλαντικά και φυσικά κοκτέιλ! Μια ανερχόμενη brunchologist, επισκέπτεται το Be Bar and Kitchen στη Θεσσαλονίκη! – της Όλιας Παναγιωτοπούλου

Η εβδομάδα μιας μαμάς δύο μικρών παιδιών που διοικεί μια μονογονεική οικογένεια, ενώ παράλληλα εργάζεται είναι ιδιαίτερα πιεσμένη: χρόνος για βόλτες, καφέδες, σινεμά, γλυκά με τίποτα, ενώ στην ιδέα του «έξω το βράδυ για ποτό» γελάω, χωρίς καν να μπαίνω στον κόπο να εξηγήσω.

Υπάρχει όμως ένα όριο σε όλα, ακόμη και στις θυσίες και τις παραχωρήσεις. Συνεπώς, μπορεί να χάνω ένα κάρο πράγματα καθημερινά δε διανοούμαι όμως να ξεκινήσω την Κυριακή μου με οποιοδήποτε άλλο τρόπο πλην του brunch.

Νιώθοντας απίστευτη ευγνωμοσύνη για τον καλό κύριο Μπέρινγκερ που, κρατώντας το κεφάλι του από το hangover του Σαββάτου κι  αντιδρώντας στο θεσμό του οργανωμένου πρωινού της Κυριακής, πρότεινε ένα ενδιάμεσο γεύμα που μπορεί να ξεκινήσει σταδιακά, με κεράσματα που παραδοσιακά συνοδεύουν το τσάι και να περάσει στη συνέχεια σε γεύσεις πιο σύνθετες και βαριές, όπως τα τυριά, τα αλλαντικά και τα αβγά—ξεκινώ την Κυριακή μου.

Ενδίδω σε αυτό το  υβριδικό γεύμα, ανάμεσα σε πρωινό και μεσημεριανό, που δίνει στην παρέα τη δυνατότητα να μαζευτεί αργά-αργά γύρω από ένα τραπέζι και να συζητήσει το σαββατόβραδο που μόλις πέρασε και την εβδομάδα που έρχεται κι αυτή την Κυριακή σε παίρνω μαζί μου:

 Be Bar and Kitchen, ένας  χώρος που δίνει για δύο περίπου χρόνια το παρόν στη γαστρονομική σκηνή της Θεσσαλονίκης και γεφυρώνει  τον παραδοσιακό ορισμό του brunch με την πιο σύγχρονη και νεανική ματιά του.

Τα Προκαταρκτικά

Φτάσαμε λίγο μετά τις δώδεκα, τρεις γυναίκες, δύο νήπια τρεισήμισι ετών και ένα μωρό επτά μηνών. Το μαγαζί γεμάτο αλλά όχι ασφυκτικά κι η ατμόσφαιρα ήρεμη: ο Αλέξανδρος κοιμόταν στο μάρσιπο, τον έβγαλα, τον έβαλα στο καρότσι και συνέχισε ακάθεκτος τον ύπνο του. Γλυκιά ατμόσφαιρα. Η Δάφνη με τη φίλη της τρύπωσαν πίσω από το τραπέζι κι εμείς, λίγο μουδιασμένες ακόμη από το κουβάλημα και το συμμάζεμα που συνεπάγονται τα παιδιά, κρατήσαμε με μια κάποια αδημονία τον κατάλογο.

Τέλεια. Η εύκολη λύση βρέθηκε σε δευτερόλεπτα:

Καλαθάκια- με τα πάντα όλα, για αρχή μέχρι να διαβάσουμε τον υπόλοιπο κατάλογο και να δομήσουμε ήρεμα το γεύμα μας. Στην πρόταση για καφέ, γελάσαμε. Αλλιώς το ξέρουμε το brunch εμείς, συνωμοτήσαμε με την πλέον χαμογελαστή Μαρία που μας σέρβιρε και που πρόθυμα συναίνεσε να μας φέρει τον κατάλογο με τα cocktail.

Τα  ρουθούνια μας δεν άργησαν να ανιχνεύσουν το άρωμα της φρεσκοψημένης ζύμης, όταν δύο υπέροχα  καλαθάκια με τους αυλικούς τους προσγειώθηκαν στο τραπέζι: τα παιδιά όρμησαν στα κρουασάν, τη μπουγάτσα κι απαίτησαν  μερέντα ΤΩΔΑ στο ψωμάκι τους, ενώ εμείς εκτιμήσαμε ιδιαίτερα τα scrambled eggs και τις επιλογές τυριών και αλλαντικών.

Ήταν μόνο η αρχή.

Επιλογή Κοκτέιλ

Είναι το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου: Πίνεις κρασί, glam it up και πιες Sparkling Hibiscus με spumante: ο ιβίσκος ταιριάζει στη bubbly διάθεση των γιορτών.

Αν είσαι τύπος Old Fashioned, ξέχνα το όπως το ήξερες, ξαναπιάστο στην πιο festive πλευρά του με ρούμι κι εξέπληξε τον εαυτό σου: ζήτα ένα Choconut Old Fashioned.

Αν το ποτό που παραγγέλνεις πιο συχνά είναι το  τζιν,  θα παραμιλάς με το Pink Ginger Mule, με δροσερή και ισχυρή γεύση κι ακριβώς όσο απόηχο δεντρολίβανου χρειάζεσαι για να θυμίζει γιορτές κι όχι πατάτες.

Από τα παραπάνω βρεθήκαμε με ένα ανά χείρας.  Είχαμε βολευτεί, απλωθεί κι ήμασταν έτοιμες για το αποκορύφωμα.

Το Αποκορύφωμα

Ανάμεσα στα γεμάτα παρέες , οικογένειες, ζευγάρια τραπέζια, η δική μας ροτόντα είχε τη δική της ζωή: ένα κομμάτι μετατράπηκε σε παιδότοπο που συνεχώς σταματούσαν απ΄έξω οι περαστικοί να θαυμάσουν, ένα άλλο σε χώρο θηλασμού, δίπλα το παρκινγκ για το καρότσι, μια καρέκλα για όλα τα πράγματα των παιδιών: ένας μικρός χαμός, ο οποίος όμως, λες και είχε προβλεφθεί, δεν ενόχλησε κανένα. Όλα βρήκαν τη θέση τους με τον καλύτερο τρόπο: easy like Sunday morning.

Μέχρι την εμφάνιση του Croque Madame. Εκεί τελείωσε το easy κι άρχισε το hard: ένας έξαλλος συνδυασμός πίτας -μπεσαμέλ και τηγανιτού αβγό- έκανε τα  μικρά να παραμερίσουν για λίγο το mac and cheese που εκείνα επέλεξαν και να μπουν στην περιπέτεια. Όλο αυτό βέβαια μέχρι που κατέφθασαν εκείνα τα μικρά έργα τέχνης, οι μικροί πίνακες aka energy toasts  που αιχμαλώτισαν οριστικά την προσοχή τους. Βολικό πολύ, γιατί μας άφησαν ολάκερο το ζουμερό club sandwich που τους πήραμε, αφού πρώτα βεβαιώθηκαν ότι δεν έχουν αφήσει πατάτα ούτε για δείγμα. Μετά εξαφανίστηκαν και μας άφησαν ήσυχες με τα γεμιστά μανιτάρια που ήταν ιδιαίτερα καλομαγειρεμένα, πράγμα δύσκολο στο μανιτάρι, ενώ μια παραλλαγή αφράτα scrambled eggs με  απόλυτα βελούδινο κι έντονα αρωματικό κατσικίσιο, όπως του πρέπει άλλωστε, έκλεψε την παράσταση και σηματοδότησε το τέλος της ανάγκης για αλμυρή γεύση.

Κατάλογο παρακαλώ;

Κωδικός Γλυκά

Αν ήμουν άλλος άνθρωπος θα έβλεπα με καλό μάτι τα pancakes με μέλι και καρύδια, αλλά είμαι ο άνθρωπος που ανερυθρίαστα ανακοίνωσε ότι θα πάρει μια «βάφλα πραλίνα μπανάνα» πριβέ και για τιμωρία είχα τη Δάφνη επί δέκα λεπτά να λέει «βάφλα, βάφλα, βάφλα, βάφλα» σαν χαλασμένος συναγερμός. Πλην ενθουσιώδης. Υπέκυψα στην υπερβολή και παραγγείλαμε και μια  βάφλα με κρέμα βανίλιας και σαντιγί, οι φραουλίτσες της οποίας με το ζόρι έμειναν στη θέση τους για εξήντα δευτερόλεπτα.

Ο απροκάλυπτος ατομικισμός στο θέμα γλυκά επικράτησε και έτσι πήραμε και μια εξαιρετική κολοκυθόπιτα και pancakes με φυστικοβούτυρο και μαρμελάδα φράουλα.

Φινάλε

Ο Αλέξανδρος που από την ώρα που ξύπνησε δεν άφησε ψωμάκι αδάγκωτο και φρούτο ανενόχλητο, ξανανύσταξε, τα κορίτσια έχοντας φάει και παίξει με την ψυχή τους κουράστηκαν κι εμείς, χορτάτες πια από κάθε άποψη ήμασταν έτοιμες να κηρύξουμε τη λήξη. Οι δείκτες έδειχναν 4:30. Αποχαιρετίσαμε την πιο χαμογελαστή ομάδα της πόλης, που τέσσερις ώρες μετά νιώθαμε σαν φίλους και βγήκαμε στην ψυχρή χειμωνιάτικη Θεσσαλονικώτικη ατμόσφαιρα. Μια εισπνοή γεμάτη κρουστό κρύο αέρα και μέσα στο κασκόλ μέχρι τη μύτη. Χριστούγεννα έξω! Κι η καλή μέρα από την αρχή της φάνηκε!

Merry Christmas to All and Remember: Brunch your Troubles Away!

Το Be Bar and Kitchen βρίσκεται στην Κομνηνών 10, Θεσσαλονίκη, +30 697463364/+30 2310021010.

 

 Η Όλια Παναγιωτοπούλου αγαπά να τρώει καλά, κάτι δύσκολο στις μέρες μας, εξ ού και παντρεύτηκε μάγειρα κι είναι 50 κιλά. Ειναι η περήφανη μαμά της Δάφνης, του  Αλέξανδρου και του site Mom Fatale, ενώ όταν μεγαλώσει (κι άλλο) θα γίνει επαγγελματίας brunchologist. Για την ωρα εκφωνεί και διδάσκει αγγλικά.