This post is also available in:

 

Έχει παλέψει με έναν διπλάσιου μεγέθους Μεξικανό παλαιστή στη λάσπη,  τον έχουν πυροβολήσει στην Καλιφόρνια, έχει βρεθεί στο ίδιο δωμάτιο με έναν ανθρωποφάγο στο Βαρανάσι της Ινδίας ενώ μετράει επτά τροφικές δηλητηριάσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου. Τα ταξίδια του Julian Hanton, παρουσιαστή στο Travel Channel, μόνο συμβατικά δεν τα λες – της Μαρίας Θ. Μασούρα

Δίνουμε ραντεβού στο Hilton Park. Ο Julian βρίσκεται αυτές τις μέρες στην Κύπρο, στα πλαίσια γυρίσματος της τρίτης του εκπομπής για το Travel Channel, με τίτλο “The Third Class Traveller”. Στο λόμπι με περιμένει ένας  μικρόσωμος καστανόξανθος τύπος με έντονο, έξυπνο βλέμμα. Αράζουμε στους καναπές και παραγγέλνουμε φραπέ. “ Αφού βρίσκομαι στη χώρα σας, ας τηρήσω το έθιμο του φραπέ που όπως βλέπω πίνουν όλοι εδώ”, μου λέει καθώς μου δείχνει φωτογραφίες από τις περιπέτειες του στην Κύπρο. Τον πετυχαίνω λίγο πριν πάει Πάφο, όπου όπως λέει και ο ίδιος θα ξεκουραστεί επιτέλους. Τις προηγούμενες μέρες, είχε βρεθεί στο Αρχοντικό Παπαδοπούλου όπου, είχε εκπαιδευτεί στο Silver Service (σ.σ. μια μέθοδος σερβιρίσματος του φαγητού στο τραπέζι) ενώ ο sommelier του Αρχοντικού, του έμαθε να σερβίρει σωστά το κρασί. Μετά βρέθηκε σε ένα γάμο στο Hilton Park όπου αφού γνώρισε τους νεόνυμφους και τους προσκεκλημένους τους και παρακολούθησε το μυστήριο του γάμου, δημιούργησε ένα “Wedding Story” που ήταν και το επίκεντρο των γυρισμάτων στην Κύπρο. Ακολούθως έκανε πέρασμα από Αγία Νάπα, βόλταρε στη Λευκωσία, βρέθηκε ως καλεσμένος σε ένα παραδοσιακό κυριακάτικο γεύμα με σούβλες και τα σχετικά, δοκίμασε το φαγητό στα “Πιατάκια” στη Λεμεσό, είδε πως γίνεται το κρασί στο Όμοδος και τέλος στη Λάνια έκανε μαθήματα ζωγραφικής – μου δείχνει πολύ περήφανος στο iphone του έναν πίνακα που ζωγράφισε ο ίδιος “οκ με αρκετή βοήθεια” παραδέχεται γελώντας .

Όλα αυτά ήταν φυσικά μέρος των γυρισμάτων της εκπομπής του.

Αυτό εξάλλου είναι που κάνει τις εκπομπές του νεοζηλανδού Julian Hanton να ξεχωρίζουν. Αντί απλά να επισκέπτεται αξιοθέατα μιας χώρας και να δοκιμάζει το φαγητό, αυτός “δοκιμάζει” προκλήσεις. Όπως λέει χαριτολογώντας “όλοι θέλουν να δουν έναν τύπο να κάνει  πράγματα που εκείνοι δεν θα τολμούσαν να δοκιμάσουν.”

 

Όλα άρχισαν πολύ νωρίς στη ζωή του. Ο Julian άρχισε να ταξιδεύει από την ηλικία των τριών. Αφού τέλειωσε το πανεπιστήμιο, όπου σπούδασε ανθρωπολογία, αποφάσισε να συνεχίσει τα ταξίδια, με διαφορετικό όμως τρόπο. Με την εταιρεία παραγωγής του στο Λονδίνο γύρισαν έναν κύκλο με επεισόδια όπου ταξίδευε σε διάφορα μέρη του κόσμου και ακολούθως, δυο  χρόνια μετά, τον παρουσίασε στο Travel Channel. Το κανάλι, ενθουσιάστηκε με το χαλαρό και άνετο στιλ παρουσίασης του και του έδωσε το πράσινο φως. Αυτή  ήταν η αρχή μιας σημαντικής πορείας στην τηλεόραση. Ως τώρα, στο βιογραφικό του περιλαμβάνονται τρεις σειρές.

Στην πρώτη, με τίτλο “Η Παγκόσμια Οδύσσεια του Julian και της Camilla”, ταξίδευε σε όλο τον κόσμο από το 2003 μέχρι 2009, με συμπαρουσιάστρια τη φίλη του Camilla.

Για την δεύτερη σειρά με τίτλο “Indian Times” επισκέφτηκε την Ινδία 13 ολόκληρες φορές. Γιατί όμως Ινδία αναρωτιέμαι. “ Την αγαπώ. Είναι μια μαγευτική χώρα. Το αγαπημένο μου μέρος είναι το Rajasthan και οι περιοχές πάνω στα Ιμαλάια. Θα ήθελα να πάω στο Κασμίρ. Κάναμε απόπειρα για γυρίσματα στον τελευταίο κύκλο, αλλά δεν μας το επέτρεψε η πολιτική κατάσταση”.

Στην Ινδία όμως, έχει βιώσει και συγκλονιστική εμπειρία. “Στο Darjeeling, είχα δει από πολύ κοντινή απόσταση μια δολοφονία ενός πολιτικού ηγέτη. Ήμουν έξω από το ξενοδοχείο, λίγα μέτρα μακριά όταν τον σκότωσαν. Είχα σοκαριστεί. Δεν ξέραμε πως θα ήταν τα πράγματα και πως θα αντιδρούσε η πόλη. Ήταν πολύ επικίνδυνα”.

Από την άλλη, παραδέχεται, πως όταν κάνουν γυρίσματα έχουν ως προτεραιότητα να κάνουν αυτά που θέλουν βάζοντας σε δεύτερη μοίρα την προσωπική τους ασφάλεια.

Πριν αρχίσουν τα γυρίσματα, αυτός και η ομάδα του κάνουν μια λεπτομερή έρευνα. Επικοινωνούν με ντόπιους, βρίσκουν τις κεντρικές ιδέες και δίνουν ιδιαίτερη σημασία στο καθετί. Στην πορεία μπορούν να αλλάξουν πολλά. “Αν μας κινεί κάτι το ενδιαφέρον, τότε το ακολουθούμε. Για παράδειγμα, μας έτυχε να ακολουθήσουμε έναν τύπο στην Ινδία απλά για να δούμε που θα μας βγάλει ο δρόμος. Αυτό προσδίδει και μια ρεαλιστικότητα στην εκπομπή μας. Πολλά τηλεοπτικά συνεργεία δεν θα το έκαναν, αλλά απλά εμείς σκεφτόμαστε “για να δούμε που θα μας οδηγήσει”. Κάποτε αυτά τα αυθόρμητα μας οδηγούν σε καλές ιστορίες που καταλήγουν να γίνονται ολόκληρα επεισόδια.”

Διερωτώμαι φυσικά, αν όλα αυτά τα “αυθόρμητα” που κάνει αν του έχουν κοστίσει. “Φυσικά! Για παράδειγμα αρρώστησα πάρα πολύ στην Κωνσταντινούπολη, όταν έφαγα φαγητό του δρόμου, που περιήχε εντόσθια”, μου λέει γελώντας.

Εξάλλου, πιστεύει πως αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό του καλού ταξιδιώτη. “Να είναι πρόθυμος να αλλάξει τα σχέδιά του. Έτσι μαθαίνεις την κουλτούρα. Ένας τουρίστας θα γνωρίσει αυτόν που θα του σερβίρει τον καφέ, την μπίρα. Ένας ταξιδιώτης γνωρίζει κανονικό κόσμο. Μια χώρα είναι οι άνθρωποι της. Η εντύπωση που παίρνεις είναι η συναναστροφή σου με τους ντόπιους.

Άρα μπορεί να έχεις δύο διαφορετικές εντυπώσεις από μια χώρα, αναλόγως των ανθρώπων που γνωρίζεις. Αυτή είναι η «τύχη του ταξιδιώτη».

Επισημαίνει από την άλλη πως η αρχική ιδέα που είχε για πολλούς λαούς είχε να κάνει με στερεότυπα. Όταν πήγε στην Κρακοβία, περίμενε πως οι Πολωνοί θα ήταν σκυθρωποί αλλά εκπλάγηκε ευχάριστα όταν γνώρισε ένα παθιασμένο λαό. Παρόμοια, θα ήθελε να επιστρέψει στην Ουκρανία όπου περίμενε να βρει μια κουμουνιστική, γκρίζα χώρα αλλά αντίκρισε κάτι το όμορφο. Από την άλλη, ήταν σίγουρος πως οι Γερμανοί ήταν ένας λαός που ακολουθεί κατά γράμμα το νόμο και δεν έκανε λάθος.

O Julian έχει ταξιδέψει σε πάνω από ενενήντα χώρες, σε πολλές από αυτές πάνω από μια φορά και θα ήταν απόλυτα ικανοποιημένος αν κατάφερνε να φτάσει τις εκατό. Θα ήθελε να επιστρέψει στον Παναμά, την Κολομβία, την Αργεντινή ενώ η επόμενη χώρα που θα ήθελε να επισκεφτεί και ίσως να κάνει και γυρίσματα εκεί είναι η Ρωσία και η επαρχία της.

Καθώς περνάει η ώρα και μου αφηγείται σκηνές από τα ταξίδια του, μου γεννιέται η απορία αν δεν έχει κουραστεί να είναι μακριά από τη βάση του, το Λονδίνο, τόσα χρόνια.

Παραδέχεται πως ναι. Αν κάνει ένα fast forward σε πέντε χρόνια από τώρα, θα ήθελε να βρίσκεται στο Λονδίνο με οικογένεια. Θα ήθελε να κάνει εκπομπές και πρότζεκτ με την εταιρεία του, ένα το χρόνο και να ταξίδευε μόνο για ένα μήνα το χρόνο.

Αυτό όμως είναι σχέδια του μέλλοντος. Προς το παρόν, ταξιδεύει γύρω στους επτά μήνες από τους δώδεκα. Αυτές την περίοδο, ταξιδεύει γυρίζοντας την τρίτη σειρά του με τίτλο “The Third Class Passenger”. Σκοπός της σειράς που τον έχει πάρει σε χώρες όπως Κοπεγχάγη και Βερολίνο είναι να τεστάρει αν μπορεί να επιβιώσει σε μια χώρα με μόνο εκατό δολάρια. Αυτό μπορεί να το πετύχει, γνωρίζοντας ντόπιους, μπαίνοντας μέσα στην κουλτούρα και μένοντας σε σπίτια και όχι σε ξενοδοχεία. “Εδώ στην Κύπρο ήταν εύκολο να ζήσω με αυτό το ποσό, ο κόσμος είναι πολύ φιλικός, δεν με άφηναν να πληρώσω. Δεν το επιζητώ, εξαρτάται από την κουλτούρα του κάθε λαού. Σε μερικές χώρες ο λαός ήταν τόσο φιλόξενος. Όπως στη Βουλγαρία. Ενώ στην Κοπεγχάγη….χμ”.

Το Γενάρη θα αρχίσουν τα γυρίσματα της τέταρτης σειράς του με τίτλο “American Times”, όπου θα βρεθεί σε νέες περιπέτειες στις Η.Π.Α

Τελειώνοντας τον καφέ μας, τον ρωτάω αν δεν ταξίδευε ,αν  θα ήταν διαφορετικός άνθρωπος.

“Νομίζω πως ναι. Τα ταξίδια σου ανοίγουν τους ορίζοντές σου. Γνωρίζεις διαφορετικό κόσμο, θρησκείες και ιδεολογίες. Αν δεν ταξίδευα ίσως να ήμουν πιο “κλειστός”. Και τώρα μπορεί να θέλω να είμαι κάπου μόνιμα, όμως μετά από δυο μήνες που δεν ταξιδεύω το πεθυμώ. Τα ταξίδια είναι εθιστικά και εγώ παραμένω ταξιδιώτης στην καρδιά”!

 

Συνάντησα τον Julian Hanton το Σεπτέμβρη του 2011. Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Taste τον Οκτώβρη του 2011.