This post is also available in:

Είχα διαβάσει κάποτε πως η Κούβα είναι σαν ένας χαμαιλέοντας σε χρονοκάψουλα. Πολύ σύντομα ανακάλυψα το γιατί. Αυτό το τροπικό νησί αλλάζει συνεχώς χρώματα. Όμως, με έναν μαγικό τρόπο, παραμένει αναλλοίωτο στο χρόνο.

Ήταν Γενάρης του 2003. Διαλέγω στην τύχη μια σειρά εντατικών  μαθημάτων σάλσα στην Αβάνα και ταξιδεύω μόνη για να συναντήσω ένα δανέζικο γκρουπ. Η απόφασή μου ξένισε τους φίλους μου,  όμως όταν το σκέφτομαι, 11 χρόνια μετά, καθώς απολαμβάνω μια γουλιά από το mojito μου, σκάει ένα χαμόγελο στα χείλη μου.

Χωμένη βαθιά στην ιστορία και τους μύθους, η Αβάνα είναι γεμάτη αποικιακά κάστρα και πέτρινες πλατείες. Είναι μια γοητευτική πόλη, γεμάτη αντιθέσεις. Ηρεμία και εγρήγορση, φτώχια και χαμογελαστά πρόσωπα. Και παντού μελωδίες της σάλσα πλανιούνται στην ατμόσφαιρα.

Την πρώτη μου μέρα εκεί, περπατώ κατά μήκος του MalecÓn, μια λωρίδα παραλιακής μήκους 7 χιλιομέτρων, με εμφανή τα σημάδια του πολέμου με τους Ισπανούς. Ακολουθώ το El Morro, ένα γραφικό κάστρο που φυλάει την είσοδο στον Κόλπο της Αβάνας. Τέλεια συντηρημένο, με μεταφέρει νοητά σε μια άλλη εποχή.

Αργότερα, περιπλανιέμαι στους δρόμους της Havana Vieja, δηλαδή της παλιάς πόλης. Καθώς βρίσκομαι στην Plaza de Armas, στο κέντρο της πόλης, με μαγνητίζουν οι αφροκουβανέζικες μελωδίες. Πολύ σύντομα νιώθω τους ρυθμικούς κτύπους των μπόνγκο και των τυμπάνων. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, νιώθω κάποιον να με αγγίζει στον ώμο και πολύ σύντομα βρεθήκαμε να χορεύουμε μαζί στη μέση της πλατείας. ‘Gracias  señorita!’, μου λέει χαμογελώντας πριν γλιστρήσει με στυλ σε μια άλλη παρτενέρ. Αυτό, είναι η ρούμπα του δρόμου. Με γούστο!

Είναι ώρα για Coco Loco ( κρέμα με ρούμι και καρύδα) στο ιστορικό Hotel Nacional ( www.hotelnacionaldecuba.com). «Señorita, ήξερες πως ο Αλ Καπόνε, σύχναζε εδώ για πότο;», μου λέει το γκαρσόνι στην προσπάθεια του να με εντυπωσιάσει.

Απολαμβάνω το ποτό μου στην βεράντα, χαζεύοντας τους γλάρους που κυνηγάνε το πιο μαγευτικό ηλιοβασίλεμα κατά μήκος της MalecÓn. Ο χρόνος σταματά για την επόμενη ώρα, το ίδιο  και γω.

«Buenas tardes!», ακούω τις φωνές των φίλων μου. «Bienvenido!» ( Καλησπέρα, καλωσορίσατε).

Έχουμε 40 λεπτά μέχρι το δείπνο και λένε ότι πρέπει να πάμε στο Floridita (www.floridita-cuba.com), ένα μπαρ- εστιατόριο. Γνωστό ως La Cuna del daiquiri (το λίκνο του daiquiri), το Floridita ήταν το στέκι του Ernest Hemingway αλλά και πολλών άλλων προσωπικοτήτων. «Έλα Μάχη! Κούνα το ( daiquiri) όπως τον Hemingway», λέει γελώντας ο Leonardo.

Αρχίζω να ζαλίζομαι και ξέρω ότι ήλθε η ώρα για το δείπνο. Περπατούμε προς το La Mina (La Habana Vieja, T: +53 7 8620216 https://travel.yahoo.com/p-travelguide-2769723-terraza_la_mina_havana-i ). Το La Mina ( που σημαίνει «δικό μου») είναι ένα παραδοσιακό κουβανέζικο εστιατόριο, στεγασμένο σε ένα κτίριο που κάποτε ήταν το σπίτι ενός κυβερνήτη. Καθόμαστε έξω στην αυλή, κάτω από τα’ αστέρια και τρία παγώνια μας κρατάνε συντροφιά. Γευόμαστε αυθεντικές κουβανέζικες γεύσεις και το maiz, το pollo και το plátano ( καλαμπόκι, κοτόπουλο και μπανάνες plantains), θα τα θυμάμαι για πάντα.

«Cuba Libre ( ρούμι και κόλα) για όλους, por favour!», λέει η Rozy και ξυπνάω από ένα ντελίριουμ.

«Η τάξη σάλσα αρχίζει αύριο στις 8 το πρωί!», τους υπενθυμίζω και παραγγέλνω ένα τσάι με βότανα.

Αυτή είναι η πρώτη μέρα μου στην Αβάνα. Με μια λέξη; Μαγευτικά.

 

Η Μάχη Σολωμού, διευθύνει το Fit to Inspire, μια online και offline κοινότητα που αποσκοπεί στο να εμπνέει γυναίκες, σε θέματα άθλησης και ευζωϊας, ανεξάρτητα από την ηλικία, το σωματότυπο και το επίπεδο άθλησης τους. Είναι blogger και γράφει επίσης στο The Elephant Journal και στο Mind Body Green. Λάτρης της γιόγκα και του τρεξίματος, η Μάχη εμπνέεται από την φύση και πιστεύει ότι η ζωή αποτελείται από αξέχαστες εμπειρίες. Είναι επίσης η συγγραφέας, ενός διεθνούς project, αποτελέσματος συνεργασίας. Το «A Squirrel in Your Kitchen», είναι ένα βιβλίο μαγειρικής με εύκολες, γρήγορες και λαχταριστές συνταγές που έχουν προσφέρει γυναίκες από όλο τον κόσμο και μπορείς να το βρεις στο Amazon.