This post is also available in:

«Και φέτος Φολέγανδρο; Καλά δεν βαρέθηκες;», μου έλεγαν οι φίλοι όταν ανακοίνωνα ότι για δεύτερο συνεχόμενο καλοκαίρι θα πήγαινα εκεί. Έτσι αποφάσισα να εξηγήσω γιατί έχω κόλλημα με αυτό το νησί – της Μαρίας Θ. Μασούρα

Πήγα για πρώτη φορά στη Φολέγανδρο το καλοκαίρι του 2012. Έκατσα 5 μέρες,  μου φάνηκαν λίγες και έτσι, την επόμενη χρονιά, ξαναπήγα. Και αν μπορούσα θα πήγαινα κάθε χρόνο. Και αν  μπορούσα, θα έμενα και μήνα εκεί.

Για όλους τους πιο κάτω λόγους.

Η Χώρα

Είναι τόσο όμορφη, τόσο αψεγάδιαστη που μοιάζει να βγήκε από χολιγουντιανό σετ. Το νησί δεν είναι ακόμα τόσο τουριστικό, έτσι τα οικτρά καταλύματα και μαγαζιά που βλέπεις σε άλλα νησιά δεν υπάρχουν εδώ. Περπατάς στα δρομάκια της επίπεδης Χώρας, βλέπεις χαριτωμένα καλοδιατηρημένα σπίτια με παράθυρα βαμμένα μπλε, πράσινα, κόκκινα ακόμα και μωβ. Οι πινακίδες των καταστημάτων είναι όλες ξύλινες ζωγραφισμένες στο χέρι. Τα λιγοστά καταστήματα με τα ρούχα και τα σουβενίρ πουλάνε κομψά πράγματα.  Τα εστιατόρια έχουν χαρακτήρα. Οι ταβέρνες είναι απλές και όμορφες. Τα ελάχιστα μπαράκια παίζουν ωραία μουσική.   Η σοφιστικέ Χώρα της Φολεγάνδρου  σε τραβάει σαν μαγνήτης και πολλές φορές επιλέγεις να περπατάς στα γραφικά σοκάκια της ή να αράζεις στα καφενεία και τα εστιατόρια της από το να πηγαίνεις θάλασσα. Τώρα που το σκέφτομαι, η Φολέγανδρος είναι το νησί που έχω πάει τις λιγότερες φορές παραλία για αυτόν ακριβώς το λόγο!

 Οι πλατείες 

Υπάρχει, για παράδειγμα η πλατεία του Κρητικού που βρίσκεται το εστιατόριο ΣΙΚ και δίπλα η ταβέρνα ο Κρητικός. Την πρώτη χρονιά που πήγα πέτυχα ένα γάμο εκεί. Ένιωσα πως ήμουν στο σκηνικό του MammaMia. Μετά είναι η πλατεία Πιάτσα, όπου στο κέντρο, χωμένες στα δέντρα βρίσκονται ταβερνούλες  που οριοθετούν το χώρο τους,  σύμφωνα με το χρώμα της καρέκλας και των τραπεζιών. Πιο μετά είναι η πλατεία Ντούναβη με ένα τεράστιο δέντρο στη μέση και όταν  προχωρήσεις πιο πάνω θα βρεθείς στην πλατεία της Πούντας, όπου στο βάθος θα δεις να απλώνεται μπροστά σου όλο το μπλε του Αιγαίου.

Το Κάστρο.

Έτσι ονομάζεται η  παλιά Χώρα της Φολεγάνδρου που κτίστηκε την περίοδο της Ενετοκρατίας για προφύλαξη. Για να μπεις μέσα, μπαίνεις από το Παραπόρτι, μια χαμηλή είσοδο κοντά στην Πούντα. Στο Κάστρο υπάρχουν αρκετά ενοικιαζόμενα δωμάτια αν θες να μείνεις κάπου εντελώς γραφικά. Τα καλοκαίρια, στην μικρή πλατεία του Κάστρο, γίνονται συναυλίες. Πέρσι, τις μέρες που ήμουν εκεί, τραγούδησε η υπέροχη Ματούλα Ζαμάνη με την συναυλία της. Καθόμασταν στα σκαλάκια, όλοι οι ξένοι του νησιού, πίναμε μπύρες, ακούγαμε τη Ματούλα και βλέπαμε τα αστέρια.

Τα ξενοδοχεία.

Την ομορφιά της Χώρας, έρχονται να συμπληρώσουν τα ξενοδοχεία με την υπέροχη αισθητική. Το Anemi στον Καραβοστάση, ο Anemomilos που κρέμεται πάνω από τον γκρεμό, το Aria και δίπλα ο Odysseus στην άκρη της Χώρας, το FataMorgana λίγο πιο έξω και απέναντι του το Kallisti και αρκετά ακόμα. Υπάρχουν βέβαια καταλύματα, φθηνότερα και πιο απλά, όμως αξίζει τον κόπο να μείνεις σε κάτι πιο όμορφο που δένει με τον χαρακτήρα της Φολεγάνδρου.

Οι Παραλίες

Δεν είναι οργανωμένες και δεν είναι πολλές. Είναι όμως αρκετές για να τις εξερευνήσεις. Από την εύκολη σε πρόσβαση Αγκάλη, ένα κόλπο που κυριολεκτικά σε «αγκαλιάζει», τον Άγιο Νικόλα με τα πολλά αρμυρίκια και την ταβέρνα, στο ύψωμα ακριβώς πίσω από την εκκλησία. Εκεί θα σε πάρει καραβάκι από την Αγκάλη ή τον Καραβοστάση. Επίσης με βάρκα από την Αγκάλη είναι το Λειβαδάκι, πιο απόμερες τα Βορινά, τα Σεριφιώτικα, ο Άγιος Γεώργιος και το Αμπέλι. Αφήνω όμως την ομορφότερη για το τέλος. Το Κάτεργο, με το ψιλό βοτσαλάκι και τα τιρκουάζ νερά μοιάζει με καρτ ποστάλ.

Το φαγητό

Το πρώτο πιάτο που δοκίμασα με το πρωτοπάτησα το πόδι μου στο νησί, ήταν ματσάτα με κόκορα κοκκινιστό. Ματσάτα είναι σπεσιαλιτέ στην Φολέγανδρο και πρόκειται για χειροποίητα μακαρόνια, κάτι σαν ταλιατέλες. Το άλλο τοπικό προϊόν είναι το χλωρό τυρί. Αξίζει να δοκιμάσεις και την καλασούνα, τοπική ανοικτή τυρόπιτα με κρεμμύδια και σουρωτό τυρί του νησιού.  Και όταν φας γλυκά στο «Κι Άραξε» ( γαλατόπιτες, σοκολατίνες, γαλακτομπούρεκα) θα με θυμηθείς.

Η μετακίνηση είναι εύκολη. Το νησί είναι πολύ μικρό και υπάρχουν λεωφορεία που σε μεταφέρουν από τη Χώρα στο χωριό της Άνω Μεριάς και στο λιμάνι του Καραβοστάση. Υπάρχουν και 1-2 ταξί. Και αυτό είναι αρκετό.

Το πρόγευμα

 Έχω μετρήσει πολλές ώρες στο cafe στου Ντούναβη στην ομώνυμη πλατεία. Το πρόγευμα είναι μια ιεροτελεστία στο νησί και έτσι πολλοί ξυπνάνε νωρίς ή αργά, για φρέσκο ψωμί και μαρμελάδες, τυρί ή ακόμα αβγά και κέικ και πολύ καφέ. Ωραίο το πρόγευμα και στην αυλή της «Πούντας» όπου σε σερβίρουν καφέ σε κάτι υπέροχα φλιτζάνια, που τα σχεδιάζει στο χέρι η ιδιοκτήτρια.

Τα χαλαρά βράδια

Ιταλοί, Γάλλοι, κομψοί ταξιδευτές αράζουν στις πλατείες, στα πεζούλια, στα σκαλάκια ή ακόμα στην βεραντούλα της «Αστάρτης», τον «Υδροχόο» και τα μπαράκια για ρακόμελα, ουζάκια, μπίρες και κρασιά.

Η διαδρομή μέχρι την Παναγιά

Το εμβληματικό μοναστήρι της Παναγιάς, σκαρφαλωμένο στο βουνό και που πρέπει τουλάχιστον μια φορά να ανέβεις. Από εκεί η θέα είναι μαγική.

Ο κόσμος.  Είναι κομψός. Από τους ηλιοκαμένους Ιταλούς, τους ιντελεκτουέλ Γάλλους, από παρέες, μέχρι ζευγάρια και λίγες οικογένειες. Να φοράνε φουλάρια, λινά παντελόνια και πολύχρωμες εσπαντρίγιες να περιφέρονται στους δρόμους ή να κάθονται σε ένα καφενείο και να διαβάζουν το βιβλίο τους. Δεν θα δεις το χαμό, δεν θα ενοχληθείς από φασαρία.

Η ενέργεια της. Είναι ιδιαίτερη και αν σε επηρεάσει, το νησί σε κέρδισε για πάντα.

POST IT

• Για να πας Φολέγανδρο, θα πάρεις πλοιαράκι από το Πειραιά.
• Υπέροχο ηλιοβασίλεμα θα δεις από τη Ρακεντία (+ 30 22860 41581), ένα café-bar με τσιμπήματα στην άκρη της Χώρας. Πάρε το βιβλίο σου και  άραξε εκεί με τις ώρες.
• Τον Δεκαπενταύγουστο γίνεται ένα καταπληκτικό πανηγύρι στη Χώρα
• Επειδή είναι Κυκλάδες, το καλοκαίρι φυσάει.  Πάρε ζακέτες, ελαφριά φούτερ και κλειστά παπούτσια.
• Κλείσε 1-2 μήνες πριν. Το νησί είναι πολύ μικρό και τα καταλύματα όχι τόσα πολλά.
• Αξίζει να κάνεις μια επίσκεψη στο Λαογραφικό Μουσείο στην Άνω Μεριά.
• Ανακάλυψε το Ξυλουργείο το Γίγαντα, για ξύλινες δημιουργίες.
• Στο βορειοανατολικό τμήμα του νησιού βρίσκεται η Χρυσοσπηλιά, ένα εντυπωσιακό σπήλαιο που τον 4^ο αιώνα π.Χ  ήταν χώρος τελετών ενηλικίωσης, εξ ου και στα τοιχώματα και την οροφή του σπηλαίου μπορείς να διαβάσεις ονόματα και τόπο καταγωγής των εφήβων. Θα πας εκεί με πλοιαράκι από τον Καραβοστάση.

FOOD ETC.

• Για κρεατικά και μαγειρευτά θα πας στην Πιάτσα (+ 30 22860 41274) και στη Μέλισσα (+ 30 22860 41067) στη Χώρα.
• Για κρεατικά στον Κρητικό (+ 30 22860 41219) στη Χώρα.
• Για μαγειρευτά και χειροποίητα ματσάτα ολικής αλέσεως στο Σπιτικό (+ 30 22860 41235) στη Χώρα.
• Για μαγειρευτά στην Πούντα (+ 30 22860 41063).
• Για ουζομεζέδες στο Γουπί (+ 30 22860 41057) στην Πλατεία Μαράκι.
• Για ψάρι και γευστικές μακαρονάδες με θαλασσινά στον Ζέφυρο (+ 30 22860 41556) και το Μαϊστράλι (+ 30 22860 41179).
• Για γκουρμέ γεύσεις και ένα ξεχωριστό δείπνο κάνε κράτηση στο Eva’s Garden (+ 30 22860 41110), λίγο έξω από τη Χώρα.
• Για πιάτα κάπως διαφορετικά και με γεύσεις της διεθνούς κουζίνας , στο Σικ (+ 30 22860 41515) στην πλατεία Κρητικός.
• Για ματσάτα και καταπληκτικό χταπόδι οπωσδήποτε στην ταβέρνα του Μίμη (+ 30 22860 413 77) και στη Συνάντηση της Κυρά Μαρίας (+ 30 22860 41208) για ματσάτα, καλασούνα και θαλασσινά και τα δύο στην Άνω Μεριά .
• Στην παραλία του Αγίου Νικολάου υπάρχουν δύο ταβέρνες. Η πιο γνωστή είναι το Παπαλάγκι ( +30 6944291988)
• Για ποτό στην Αστάρτη (+ 30 22860 41091), στον Υδροχόο στο BaRaki, στο Κάστρο και στο Κόλπο.
• Για πρόγευμα στον Ντούναβη, στο Nicola’s Place και τα δύο στην πλατεία Ντούναβη και πιο πάνω στην Πούντα (+ 30 22860 41063), στην ομώνυμη πλατεία. Και εννοείται όλα και για φαγητό και για γλυκό.