Ακολουθώντας τους δρόμους του κρασιού στο Western Cape, ανακάλυψα ένα άλλο τρόπο να γνωρίσω την Νότιο Αφρική – του Κωνσταντίνου Σαρκά

Το Boeing 777 μειώνει σταδιακά ύψος κι παίρνει την τελική ευθεία για την προσγείωση. Ουρανός καταγάλανος –ούτε σύννεφο. Πεδιάδες με ελάχιστη βλάστηση απλώνονται και χάνονται στον ορίζοντα, στο βάθος αχνοφαίνεται θάλασσα- ο Ατλαντικός. Μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι. Απ΄εκεί και πέρα η Ανταρκτική. Έχω σύμπληρώσει περίπου 16 ώρες πτήσης αλλά η κούραση λιώνει με την γλυκιά θέρμη του απογευματινού ήλιου να χαιδεύει το πρόσωπο μου από το παράθυρο του αεροπλάνου. Στο βάθος διακρίνω το φημισμένο Table Mountain και χαμογελώ με ενθουσιασμό και ανυπομονησία για τις εμπειρίες που με περιμένουν σε τούτο εδώ το μακρινό άκρο της Αφρικανικής ηπείρου.

Κρασί μου υποσχέθηκαν,  απανωτό wine tasting. Δεν απογοητεύτηκα! Το Cape Town έχει παράδοση αιώνων στην οινοποιεία και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο  Ναπολέοντας, εξόριστος στο νησί  St. Helena στον νότιο Ατλαντικό, απαιτούσε 30 μπουκάλια του κρασιού Grand Constance μηνιαίως. Το ίδιο κρασί μπορείς να το δοκιμάσεις και σήμερα στο ιστορικότερο ίσως οινοποιείο του Cape Town, το Groot Constantia  (έτος ίδρυσης 1685). Προτού προχωρήσουμε, θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σου: Γευσιγνωσία κρασιού δεν έχω κάνει ποτέ μου. Οινόφιλος είμαι όμως και θα προσπαθήσω όσο καλύτερα μπορώ να σου περιγράψω τα κρασιά που δοκίμασα στα διάφορα μου wine tasting  στο Cape Town  μαζί με την ατμόσφαιρα του εκάστοτε οινοποιείου όπου τα δοκίμασα. Σύμφωνοι;

Constantia Wine Route

Πίσω λοιπόν στο Groot Constantia, διαμάντι του Constantia Wine Route, περιοχής που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Table Mountain. Στην σκιά του πελώριου βουνού που αγαπάνε τόσο οι ντόπιοι,  το κλιμα ειναι πιο δροσερό, πιο υγρό και οι καταπράσινες κοιλάδες θυμίζουν περισσότερο Ευρώπη παρά Αφρική. Αυτός ήταν κι ο λόγος που οι πρώτοι άποικοι της Dutch East India Company από την Ολλανδία προτίμησαν αυτή την περιοχή για να φυτέψουν τα αμπέλια τους. Περνάμε αρχικά την πύλη του Groot Constantia  με το αμάξι (θα χρειαστείς αυτοκίνητο στο Cape Town-  σε αυτό και σε αρκετά άλλα θυμίζει την Κύπρο!).  Ξεδιπλώνεται μπροστά μας ένα χιλιόμετρο δρόμου με ψηλούς πλάτανους στα δεξιά και αριστερά μας. Στο βάθος, αριστερά οι αμπελώνες και στο τέλος του δρόμου, το λευκό κεντρικό κτίριο με την Cape Dutch  αρχιτεκτονική. Εντός, ένα μεγάλο μπαρ κατά μήκος σχεδόν όλου του κτιρίου και απλά ξύλινα τραπέζια με καρέκλες. Πληρώνεις περίπου 5 ευρώ για να δοκιμάσεις 5 κρασιά και μαζί με την απόδειξη σου παίρνεις στο χέρι τιμοκατάλογο με περιγραφή των κρασιών κι ένα μικρό μολύβι για τις σημειώσεις σου. Εδώ ξεχώρισα το  Pinotage 2015. Το Pinotage, είναι η κατεξοχήν κόκκινη ποικιλία της Νοτίου Αφρικής και φτιάχνει ζωηρό σκουρόχρωμα κόκκινα κρασιά με νότες από φράουλες και βατόμουρα. Εκείνο που δοκιμάσαμε ήταν πολύ ωραίο ενώ το Shiraz τους είχε νότες από μαύρο πιπέρι, fynbos (ένα είδος τοπικού θυμαριού) και μούρων. Στα πλέιστα οινοποιεία θα βρείς κι εστιατόριο.  Ιδιαίτερα όμορφο το Simon’s στο Groot Constantia λουσμένο στον φθινοπωρινό ήλιο του Cape Town με τραπέζια κάτω απ’ το κλίμα, αμπελώνες στο βάθος και μικρά πιάτα τύπου tapas ιδανικά για λίγες ακόμα γουλιές απ’ τα υπέροχα κρασιά που φτιάχνουν εδώ.

Στο Constantia Wine Route αξίζει επίσης να επισκεφτείς:

Στο Constantia Glen η θέα σε αποστομώνει- λόφοι από αμπέλια χορεύουν και χάνονται στον ορίζοντα κάτω από έναν βαθύ μπλε ουρανό και σύννεφα-βαμβάκια. Ένα-δυο χιλιόμετρα πιο κάτω βρίσκεται το Buitenverwachting όπου (παρά την ονομασία που δεν προφέρεται με τίποτα μετά από 1-2 ποτήρια κρασί!) απολαμβάνεις το wine tasting σε μια σκιερή ξύλινη βεράντα με θέα έναν πανύψηλο πλάτανο περιβαλλόμενο από γρασίδι κομμένο κυκλικά και κήπους όπου τρέχουν ξυπόλυτα γελαστά πιτσιρίκια.

Ο σερβιτόρος (που πάντα θα έχει λεπτομερείς πληροφορίες για τα κρασιά που θα δοκιμάσεις) σου ρίχνει στο ποτήρι λίγο από το κρασί Christine, την ετικέτα σήμα-κατατεθέν τους:  55% Cabernet Sauvignon, 45% Cabernet Franc και στον ουρανίσκο σου στροβιλίζονται κεράσια και μαύρη σοκολάτα με αμυδρές νότες καπνού. Προτού να το καταλάβεις είσαι στο ταμείο, αγοράζεις μπουκάλι και σκέφτεσαι αν σε παίρνει ν’ αγοράσεις και δεύτερο!

Stellenbosch Wine Route

Ο δεύτερος από τους δυο πιο σημαντικούς δρόμους κρασιού στο  Cape Town θα σε οδηγήσει περίπου 50-60 χιλιόμετρα ανατολικά, στην περιοχή γύρω από τις μικρές πόλεις Stellenbosch και Franschhoek. Πρώτη μας στάση το Spice Route Winery το οποίο έμελλε να μας μαγέψει. Πλούσιο σε γεύσεις και αρώματα όσο τα μπαχάρια που εξυμνεί η ονομασία του. Το wine tasting γίνεται στους υπέροχους κήπους του με τις πεδιάδες του Stellenbosch να χάνονται στον ορίζοντα. Επιλέγουμε ένα τραπέζι κάτω από την όμορφη πέργολά και μία γρήγορη ματιά στο μενού είναι αρκετή για να μας κερδίσει το «Wine & Charcuterie Journey» όπου για 85 Rand (6 ευρώ)  επιλέγουμε να δοκιμάσουμε 4 κρασιά, το καθένα άψογα συνδυασμένο είτε με πεπόνι για τα λευκά κρασιά ή με αλλαντικά και λουκάνικα από αγριόχοιρο (για τα κόκκινα). Φρουτώδες και off dry το Sauvignon Blanc του 2015 αλλά η καρδιά μου ανήκει στο στην πλούσια ζωηράδα του Chakalaka –  ένα επιτυχημένο πάντρεμα έξι ποικιλιών (Syrah, Mourvedre, Petitie Syrah, Carignan, Grenache και Tannat) του 2013 που μαζί με τα αρώματα από  γαρύφαλλο και δαμάσκηνο σου αφήνει και ίχνη από μπαχαρικά και σε κάνει να ονειροπολείς το steak με το οποίο θα το συνδύαζες χωρίς δεύτερη σκέψη.

Επειδή όμως η αγάπη μου για το κρασί έρχεται δεύτερη μόνο δίπλα στην αγάπη μου για την σοκολάτα, εκστασιάζομαι όταν ανακαλύπτω ότι στο διπλανό κτίριο (πάλι μέσα στις εγκαταστάσεις του συγκροτήματος Spice Route) βρίσκεται το εργαστήρι σοκολάτας De Villiers Artisan Chocolate. Εδώ το chocolate tasting τους είναι ο παράδεισος του chocaholic! Χρησιμοποιούν 100% κόκκους κακάο από την Ουγκάντα.  Στο κουκλίστικο καφέ τους, δεν μπορούμε να αντισταθούμε σε ένα ψηλό ποτήρι iced mocca που μας δρόσισε ένα ζεστό απόγευμα του νοτιοαφρικανικού φθινοπώρου.

Simonsberg Wine Route

Πίσω όμως στα κρασιά για την επόμενη μας εκδρομή. Ένας σκονισμένος δρόμος όλο κόκκινο χώμα μας φέρνει στο Babylonstoren – νέα άφιξη ανάμεσα στα οινοποιεία της περιοχής. Κάτι που φαίνεται από το boutique farm hotel με spa που φιλοξενεί πέρα από την πύλη του, την designer αισθητική στο κατάλευκο εστιατόριο τους και το βγαλμένο από τις σελίδες lifestyle περιοδικού delicatessen με τα οικολογικά προϊόντα. Το μεγάλο ατού εδώ όμως είναι οι ονειρεμένοι κήποι του Babylonstoren. Για περίπου μισό χιλιόμετρο μπορείς να κάνεις βόλτα ανάμεσα σε δέντρα με εσπεριδοειδή, μπορείς να χαθείς κυριολεκτικά σε έναν λαβύρινθο από θάμνους και μπορείς να ζηλέψεις τα ζουμερά λαχανικά που καλλιεργούν οι ιδιοκτήτες κι η ομάδα τους και τα οποία χρησιμοποιούν στα μενού των 2 εστιατορίων του οινοποιείου.

Εντυπωσιακός ό χώρος του wine tasting – ένα γυάλινο κουτί επενδυμένο με νότες ανοιχτόχρωμου ξύλου και μεσογειακό τιρκουάζ που επιτρέπει απρόσκοπτη θέα στους γύρω αμπελώνες. Το οινοποιείο είναι συγκριτικά πολύ νεαρό σε ηλικία και η ποιότητα του κρασιού είμαι σίγουρος ότι θα βελτιωθεί με τον καιρό.  Δεν θα έλεγα όχι σε ένα ακόμη ποτήρι του Viognier τους – λευκό, ημίξηρο κρασί με δροσιστικές νότες από lime και αρώματα από γιασεμί και λεβάντα.

Με το ποτήρι του κρασιού άδειο και το κεφάλι γεμάτο εικόνες, γεύσεις κι αρώματα βάζω προσεκτικά στις βαλίτσες μου τα τέσσερα μπουκάλια κρασί που επιτρέπεται να φέρω πίσω στην Ευρώπη. Ανοίγω ένα μπουκάλι στο διαμέρισμα μου στο βροχερό Λονδίνο, κλείνω τα μάτια και με την πρώτη γουλιά είμαι ξανά πίσω εκεί. Ανάμεσα στα αμπέλια, πίνοντας την θέα με τα μάτια, λουσμένος στον θερμό αέρα να μεθάω αργά από την ομορφιά αυτής της τόσο γοητευτικής γωνιάς του κόσμου. Αυτή δεν είναι η μαγεία του κρασιού; Πας ταξίδι από την πρώτη κιόλας γουλιά….

 

Ο Κωνσταντίνος Σαρκας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Λεμεσό. Έχει ζήσει στην Αθήνα όπου εντάχθηκε στην συντακτική ομάδα του περιοδικού Time Out Athens και στην Κύπρο όπου υπήρξε συντάκτης για τα περιοδικά Time Out Cyprus, Madame Figaro και την City Free Press. Σήμερα ζεί στο Λονδίνο και είναι event coordinator στο μουσείο Wellcome Collection. Διαλέγει πάντα τις πιο ασυνήθιστες γεύσεις παγωτού, θα αγαπάει πάντοτε λίγο παραπάνω τα mojito (έστω κι αν δεν είναι πια τόσο στην μόδα!) και, στα 37 του χρόνια, ξέρει πλέον πως η τέλεια πόλη να ζεις ίσως να μην υπάρχει. Γι’ αυτό αγαπάει τόσο τα ταξίδια. Έχει ιδιαίτερη αδυναμία στις Σκανδιναβικές χώρες: απομένει μόνο ένα ταξίδι στην Νορβηγία για να συμπληρώσει την «πεντάδα»!